Pricing Table Particle

Quickly drive clicks-and-mortar catalysts for change
  • Basic
  • Standard Compliant Channels
  • $50
  • Completely synergize resource taxing relationships via premier market
  • 1 GB of space
  • Support at $25/hour
  • Sign Up
  • Premium
  • Standard Compliant Channels
  • $100
  • Completely synergize resource taxing relationships via premier market
  • 10 GB of space
  • Support at $15/hour
  • Sign Up
  • Platinum
  • Standard Compliant Channels
  • $250
  • Completely synergize resource taxing relationships via premier market
  • 30 GB of space
  • Support at $5/hour
  • Sign Up

Polecane

czwartek, 19 marzec 2020 19:14

Grasica - rdzeń historyczny

Grasica badania Grasica badania

Do dnia dzisiejszego funkcja grasicy pozostaje niemal nieznana w szerszej świadomości. Wynika to w dużej mierze z bardzo pobieżnego rozumienia złożonych mechanizmów układu immunologicznego, które trudno jest opisać w sposób intuicyjny bez popadania w nadmierne uproszczenia.

Tymczasem odkrycia ostatniego półwiecza związane ze zgłębieniem funkcji grasicy okazały się być jednym z donośniejszych zwycięstw współczesnej nauki, otwierających drogę do nowych możliwości terapeutycznych.

Grasica - immunologiczny trop

Istnienie grasicy od ponad dwóch tysięcy lat nie było tajemnicą, ale rola tego narządu długo pozostawała niezgłębiona. Zauważalnie zanikający w dorosłym życiu organ, umiejscowiony w klatce piersiowej, tuż nad mostkiem, od zawsze rozbudzał wyobraźnię, a w starożytnej Grecji upatrywano w nim nawet siedzibę ludzkiej duszy (Thymos to w wolnym tłumaczeniu duch lub dusza).

Dopiero w XVIII wieku, dzięki raczkującej technice mikroskopii i barwienia tkanek, skojarzono współwystępowania charakterystycznych komórek obecnych we krwi obwodowej oraz - w wyjątkowo dużym zagęszczeniu - w węzłach chłonnych i właśnie grasicy. Mimo to, musiały minąć kolejne dwa stulecia, by naukowcy mogli tę zależność zrozumieć – charakterystyczne komórki jądrzaste zostały później zidentyfikowane jako komórki odpornościowe znane dziś jako limfocyty.

Prawdziwy zwrot w rozumieniu kluczowego znaczenia prawidłowo funkcjonującej grasicy dla odporności człowieka nastąpić miał dopiero w latach 60 XX wieku. Francuski badacz australijskiego pochodzenia J. F. Millera, w swych naukowych pracach przytomnie zauważył, że tymektomia (usunięcie grasicy) w okresie okołonarodzeniowym niemalże całkowicie paraliżuje układ odpornościowy, uniemożliwiając prawidłowy rozwój organizmu.

Od ewolucyjnego zapomnienia do narządu centralnego 

Pamiętając o występowaniu mechanizmu stopniowego zanikania grasicy, który znacznie przyspiesza tuż po osiągnięciu dojrzałości płciowej, celnie wnioskowano, że narząd ten pełnię swych funkcji odgrywać musi na wczesnych etapach rozwoju osobniczego. Paradoksalnie – ostatni organ, którego funkcję zdołano poznać, okazał się być jednocześnie pierwszym narządem osiągającym już w okresie życia płodowego pełen rozwój funkcjonalny i czynnościowy.

Obserwując znaczny spadek liczby limfocytów krążących we krwi oraz peryferyjnych narządach układu odpornościowego jako bezpośrednie następstwo tymektomii, J. F. Miller postulował w prestiżowym „The Lancet” na początku lat 60; „Podczas embriogenezy, grasica produkować może komórki immunokompetentne, które w chwili urodzenia migrowałyby stopniowo do swych miejsc docelowych. Sugerowałoby to, że limfocyty opuszczające grasicę są w jakiś sposób selekcjonowane”. Szybki rozwój biologii molekularnej pozwolił udowodnić, że w swych rozważaniach, Miller miał rację. Co więcej - selekcja w grasicy stanowi klucz w komórkowej, immunologicznej specjalizacji.

Wraz ze wzrostem zainteresowania świata nauki mechanizmami odpowiedzi odpornościowej wśród  limfocytów, limfocyty grasiczozależne, manifestujące swe pochodzenie literą T (Thymus), podzielono na kilka podgrup w zależności od pełnionej funkcji; wszystkie jednak ulegają dojrzewaniu i silnej selekcji w grasicy. Formę dojrzałą osiąga raptem 5% wszystkich komórek tam trafiających.

Już kilka lat po odkryciu kluczowej funkcji grasicy rozpoczęły się badania nad opracowaniem nowych metod skutecznego wspomagania pracy tego narządu. Kilka zespołów badawczych pracowało nad poszukiwaniem skutecznych metod immunokorekcyjnych wykorzystujących ogromny potencjał terapeutyczny, jaki wnoszą peptydowe (białkowe) czynniki produkowane przez grasicę, które oddziałując na zróżnicowaną populację limfocytów są w stanie modulować działanie całego układu odpornościowej odpowiedzi komórkowej.

Peptydy grasicy – odpornościowe wsparcie

W opracowaniu metody terapeutycznej opartej na korzystnym wpływie peptydów grasicy, zwanej tymoterapią, równolegle uczestniczyło kilka współpracujących ze sobą zespołów naukowych. Liderami w Stanach Zjednoczonych byli prof. Abraham White oraz Allan Goldstein natomiast zespół najznamienitszych przedstawicieli Polskiego środowiska naukowego reprezentowali między innymi Profesorowie Julian Aleksandrowicz, Jeremi Czaplicki, Aleksander Skotnicki i Wanda Stankiewicz. Popularyzację ich naukowej myśli realizuje powołane w 1994 roku Ogólnopolskie Stowarzyszenie Tymoterapii im. Prof. Jeremiego Czaplickiego.

Jak wykazano w praktyce, podawanie wysokooczyszczonego ekstraktu grasicy opracowanego według koncepcji prof. J. Aleksandrowicza w oparciu o proces technologiczny wdrożony przez dr. J. Czarneckiego okazało się być w zasadzie pozbawione skutków ubocznych. Fakt ten, wraz z popartą badaniami klinicznymi skutecznością, umożliwił rejestrację jednego z pierwszych polskich leków – TFX (Thymus Factor X).

TFX (Thymus Factor X)

 TFX (Thymus Factor X)

Na przestrzeni lat, TFX testowany był w szerokim panelu badań klinicznych, w trakcie których zaobserwowano między innymi znaczny spadek podatności na infekcje górnych dróg oddechowych i poprawę parametrów odporności komórkowej u dorosłych poddanych tymoterapii.

Interesujące wyniki uzyskano również w próbach, w których testowano odpowiedź przeciwwirusową. Poprawę stanu klinicznego odnotowano u pacjentów z opryszczką (herpes simplex), półpaścem (herpes zoster) oraz pacjentek z nawracającym brodawczakiem dróg rodnych. Zrealizowaną z sukcesem koncepcją okazało się również skojarzenie tradycyjnego, immunosupresyjnego leczenia chorób autoimmunologicznych z okresowym, immunokorekcyjnym zastosowaniem peptydów grasicy. Trzymiesięczna kuracja TFX u pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów (RZS) skutkowała zmniejszeniem obrzęków stawów i dolegliwości bólowych z jednoczesnym zwiększeniem ruchomości stawów i poprawą wskaźników serologicznych.

Silne wsparcie klinicznych dowodów skuteczności tymoterapii oraz brak stwierdzonych klinicznie efektów ubocznych stanowi silne argumenty przemawiające na korzyść regularnego sięgania po grasicze peptydy. Przełomowe okazało się opracowanie nowych form preparatu, dostępnego na rynku w formie kapsułek, które będąc suplementem diety stanowią bezpośrednią kontynuację koncepcji stojącej za lekiem TFX.

Nie powinniśmy jednak zapominać, że nawet najskuteczniejszy suplement nie może zastąpić właściwego trybu życia, sprzyjającemu zdrowiu grasicy. Peptydy grasicy mogą jedynie uzupełniać dokrewne funkcje tego narządu.